Aswan * Abu Simbel
Dag 6 – Donderdag 30 oktober 2003:
Het is 3:00 uur als de wekker gaat. Vandaag gaan we naar Abu Simbel, de we “mogen” weer vroeg opstaan. Rond half vier schuiven we aan in het restaurant van het hotel om nog een kop thee te drinken voordat we vertrekken. We krijgen ook allemaal een gebaksdoos met een mooi roze strikje erom heen. Daar zit ons ontbijt in, voor onderweg.
Het is tegen 4 uur als we met het busje naar de verzamelplaats voor het konvooi vertrekken. Daar wachten we totdat we rond half 5 kunnen vertrekken voor de tocht van zo’n 300 km door de woestijn naar de tempels van Abu Simbel.
Het is buiten nog aardedonker en als we op de woestijnweg rijden waar verder geen verlichting is, zien we heel veel sterren. Er zijn hier in de donkere woestijn veel meer sterren te zien dan in het overal verlichtte Nederland.
Het is bijna 6 uur als de zon aan de oostelijke horizon opkomt. Dan is het ook tijd om de taartdoos met ons ontbijt open te maken. Het ontbijt staat uit vier broodjes, een ei, boter, kaas, jam, honing, yoghurt en een pakje sap. De lege dozen kunnen we later die ochtend weer bij de hotelreceptie inleveren, want een prullenbak komen we niet tegen onderweg.
Om kwart over zeven komen we aan bij de tempels. Op advies van onze gids gaan we eerst naar de kleine tempel omdat het daar dan nog redelijk rustig is. Als de mensen in de grote tempel uitgekeken zijn en naar de kleine tempel komen, hebben wij daar weer wat meer ruimte om op ons gemakje de grote tempel te bekijken.
Om een indruk van de grootte van de vier Ramsesbeelden te krijgen ben ik op één van de beelden geklommen om op zijn kleine teen te zitten. Er stonden geen bordjes dat ik er niet op mocht klimmen, maar nadat Dennis de foto’s en een stukje video-film had gemaakt kwam er een mannetje naar ons toe om te zeggen dat ik toch echt niet op de kleine teen van Ramses mocht zitten. Wel sympathiek dat ie even heeft gewacht totdat de foto’s en de film was gemaakt.
Na het bezoek aan de tempels konden we in een zaal nog zien hoe deze tempels in de jaren 60 met hulp van de UNESCO compleet zijn verplaatst omdat ze door de bouw van de hoge stuwdam bij Aswan compleet onder de waterspiegel van het Nassermeer zouden verdwijnen.
Bij de souvenirwinkeltjes die bij alle bekende toeristische plaatsen in Egypte te vinden zijn, hebben we kaarten gekocht voor het thuisfront. In het hotel kwamen we er achter dat we toch wel opgelicht waren met de postzegels. We hebben er anderhalf keer zoveel voor betaald als ze waard waren. Voortaan beter opletten.
Op de terugweg door de woestijn zien we Fata Morgana’s. Ik dacht altijd dat alleen dorstige mensen die verdwaald waren in de woestijn dit verschijnsel tegenkwamen. Maar wij hebben het met voldoende water vanuit ons busje met Airco toch ook echt gezien en gefotografeerd.
Het is even na enen als we bij het hotel aankomen. Na een lekkere douche gaan we eerst lunchen bij Aswan Moon. Vervolgens nemen we een duik in het zwembad waar we ook de kaartjes voor het thuisfront schrijven. Na een laat middagdutje is het tijd om een hapje te gaan eten.
Vanavond proberen we het eens bij Panorama. De ober die een aardig woordje Nederlands spreekt, nu eens geen “achtentachtig, allemachtig prachtig”, heeft een “Special Diet” voor de mensen met maag en darmproblemen. Dat heb ik gelukkig nog niet nodig. Gerard ook niet, die probeert de gegrilde duif uit. Het lijkt wel of die duif eerst geplet is door een vrachtwagen, zo plat is hij.
We drinken nog gezellig een wijntje op het terras bij het hotel waar we een mooi uitzicht hebben over de Nijl en dan is dag 6 ook alweer voorbij.