Dennis & Lilian reizen door Afrika

Dag 6: Maandag 30 mei 2005

We hoeven vandaag niet zo heel erg vroeg op te staan en hebben onze wekker om 6.15 uur gezet. We breken onze tent weer op en halen nog een paar flessen water voor in de delta. Rond half acht vertrekken we in een grote 4×4-truck richting Delta. Onderweg stoppen we nog even in Maun om vers brood in te slaan voor de komende dagen.

Het is een mooie trip door de wildernis. We zien veel verschillende vogels en kleine dorpjes met ronde hutjes van riet en leem. Af en toe moeten we snel onze voeten naar binnen trekken omdat de takken van de bomen en struiken (vooral veel Acacia’s met scherpe doornen) door de truck zwaaien.
Opeens zijn we bij een open plek waar de mokoro’s voor ons klaarliggen. Onderin elke mokoro ligt een laag olifantengras (lijkt op stro/hooi). Daarop worden twee matrasjes gelegd en onze bagage waar we lekker tegenaan kunnen leunen tijdens de toer. Het is ongeveer anderhalf uur varen naar de plaats waar we ons kamp opslaan. Het lijkt net Giethoorn maar dan tig keer mooier en nog veel rustiger. We zien onderweg veel vogels en insecten en varen tussen de pluimen van papyrusplanten door. Dit is pas echt relaxen!!!
Na anderhalf uur leggen we aan in een breder stukje van het “riviertje”. Daarvandaan is het nog ongeveer 150 meter lopen naar onze “campsite”. We lopen een paar keer op en neer om alle spullen van de bootjes naar het kamp te brengen. De Afrikaanse vrouwen dragen de spullen boven op hun hoofd. Ze zijn echt veel sterker dan de westerse vrouwen hier. Dat valt gewoon op.

Terwijl wij onze tent opzetten wordt door de poolers een toilet gegraven. Achter de tenten tussen de struiken zijn 3 gaten gegraven. Aan het begin van het paadje ernaartoe wordt een toiletrol in de boom gehangen en de schop tegen de boom gezet. Als de schop weg is, is het toilet bezet. Na een toiletbezoek gooi je een schep zand in het gat om door te trekken.

De lunch voor tussen de middag hebben we van de organisatie meegekregen in een koelbox. Er zitten gebraden kippenpootjes in met broodjes en een heerlijke salade. We krijgen er allemaal een koud pakje vruchtensap bij.
Na de lunch is het tijd om verder te relaxen. We zoeken een plekje in de schaduw, dat valt niet mee want de zon draait hier de andere kant langs – via het noorden – en houdt ons voortdurend voor de gek Ik schrijft wat in mijn dagboekje. Dat valt niet mee want mijn pen hapert veelvuldig door het vele zand en stof hier.

Tegen vieren vertrekken we uit het kamp voor een bushwandeling. We zien niet veel wild maar zien wel veel termietenheuvels, wat vogels en een eekhoorntje. Ook krijgen we uitleg over diverse sporen van olifanten, leeuwen, giraffen, nijlpaarden en struisvogels. Soms lopen we tussen velden wilde Afrikaanse salie door. Deze ruikt heerlijk en schijnt de muggen op afstand te houden. Na bijna 2½ uur lopen zijn we bijna terug in het kamp en zien we in de schemer nog een nijlpaard bij het water staan.

Het avondeten vanavond bestaat uit Nshima met beefstew. Nshima lijkt op een soort dikke aardappelpuree die gemaakt wordt van maismeel. Normaal hoor je het met je handen te eten maar wij pakken toch maar mes en vork want onze handen zien er niet helemaal schoon uit en we hebben geen kraan bij de hand. Na het eten zijn we behoorlijk moe en kruipen we lekker vroeg in onze slaapzakken.

Dennis & Lilian | maandag 30 mei 2005 | 19:30 uur
Categorie: Botswana, Reisverslag
Geen reacties »

Dag 7: Dinsdag 31 mei 2005

Vanmorgen gaat de wekker weer vroeg maar dat is geen probleem want we waren toch al uitgeslapen. Om 6 uur zitten we aan een beker thee gezet van water uit de rivier. Het laatste slokje drinken we niet op want daar zit zand in. Om kwart voor zeven vertrekken we voor een gamewalk. Ik heb gisteren mijn lies een beetje overbelast dus wij kiezen voor een korte wandeling (ca. 2 uur) en krijgen een eigen gids mee met z’n tweeën. Onderweg zien we zeer veel vogels die we nu een stuk beter kunnen zien en fotograferen omdat ze minder snel wegvliegen voor een klein groepje.

Ook zien we weer een eekhoorn die snel zijn holletje in een boom opzoekt als wij eraan komen. We staan stil bij een sausagetree. Deze boom heeft vruchten in de vorm van een dikke worst die voornamelijk door olifanten en apen worden gegeten. De mokoro’s waarin we door de delta varen zijn ook uit het hout van deze bomen gesneden. Tegenwoordig stelt de overheid van Botswana ook glasfiber mokoro’s beschikbaar aan haar inwoners om te voorkomen dat alle sausagetrees gekapt worden, maar wij hebben nog in echte houten boten gevaren.

Weer terug in het kamp zien we dat Lesley inmiddels is begonnen met het klaarmaken van het ontbijt. Hij heeft 60 eieren in een pan gemikt om er roerei van te maken. Ook staat er een pan met witte bonen in tomatensaus op het kampvuur. Natuurlijk is er ook brood met jam en/of pindakaas bij.

Aan het eind van de ochtend gaan we samen met Frank en Marcha naar het riviertje om te zwemmen. Het water is mooi helder en we gebruiken een halve watertank (5 liter) als stortdouche. Dat frist lekker op. Helaas komen even later twee groepen mokoro’s voorbij varen (waaronder een Djosergroep die op 15 mei in Kaapstad is gestart). Nu is het water weer troebel van al het losgewoelde zand.
Terwijl wij lekker in het riet van de zon genieten zien we een mooie bruin-witte ooievaar door de lucht cirkelen.

In de middag zoeken we weer een plekje in de schaduw om wat te lezen en in het dagboekje te schrijven. Dennis heeft de kaart van zuidelijk Afrika erbij gepakt en tekent samen met Lesley de route die we gaan rijden in op de wegenkaart die we bij de ANWB hebben gekocht voor de vakantie.

We filmen een stukje terwijl de poolervrouwen koken op het kampvuur. Het lijkt wel of ze over vuurvaste handen beschikken want ze pakken de hete pannen zo met hun blote handen van het vuur. Later laten we de beelden op het kleine schermpje van de camera terugzien aan de poolers. Dat vinden ze helemaal geweldig en ze kruipen met z’n allen lachend om me heen terwijl ze elke keer naar het schermpje wijzen. Jammer dat ik hun taal niet kan verstaan.

Aan het eind van de middag gaan we nog een stukje varen in de mokoro’s. Wie het wil mag ook proberen om zelf een stukje te varen. Dennis wil het wel eens uitproberen en komt erachter dat het lang niet meevalt om goed te sturen in de uitgeholde boomstam. We genieten van de zonsondergang en varen daarna snel terug naar het kamp voordat het helemaal donker is. Lesley is alweer druk bezig om ons avondeten te bereiden.

De pot schaft vanavond rijst met een saus van veel groeten en bacon. Na het eten zitten we gezellig samen met de poolers rondom het kampvuur. Eén van de poolers vertelt verhalen over hoe gevaarlijk de dieren hier kunnen zijn. We roken nog een sigaartje en drinken een blikje frisdrank en kruipen rond half tien onze tent in om te gaan slapen.

Dennis & Lilian | dinsdag 31 mei 2005 | 21:32 uur
Categorie: Botswana, Reisverslag
Geen reacties »

Dag 8: Woensdag 1 juni 2005

Onze laatste nacht in de delta zit er weer op. Vannacht moest ik uit bed om te plassen. Ik ben niet naar het “toilet” gelopen, veel te ver weg en ik vond het al eng genoeg om achter de tent te gaan plassen. Nu hoor ik van de mensen die met de ochtendwandeling mee geweest zijn dat er vannacht dichtbij het kamp olifanten en leeuwen zijn geweest. Dat hadden de poolers gezien aan de sporen. Gelukkig heb ik ze vannacht niet gezien.

Wij hebben lekker uitgeslapen tot half acht en zijn niet meegegaan met de wandeling. Na het opstaan pakken we onze tasjes in en breken we de tent af om daarna lekker rustig te ontbijten.
Na het ontbijt brengen we alle bagage weer terug naar de bootjes. Ik probeer ook om de tent op mijn hoofd te dragen maar dat valt echt niet mee en het laatste stukje draag ik hem toch maar gewoon zoals ik gewend ben.

We varen tussen de rietvelden door weer terug naar de open vlakte waar de truck alweer klaar staat om ons op te halen. De leider van de poolers krijgt onze gezamenlijke fooi overhandigd die hij meteen verdeeld onder alle poolers. Ze zijn er zichtbaar blij mee. We geven onze poolster (Dorina) nog een paar pennen en ballonnen mee voor haar kinderen en vertrekken dan met de truck richting Sitatunga Lodge. Onderweg worden we getrakteerd op blikjes koud bier en frisdrank.

Op de camping zetten we snel onze tent op. Na de lunch nemen we een lekkere warme douche … daar waren we echt aan toe. Daarna maken we ons klaar voor onze rondvlucht boven de delta. Thabani brengt ons met Spike naar het vliegveld waar we samen met Frank, Marcha en Floor in de 6-persoons chesna stappen. We vliegen een uur boven de delta en kunnen vanuit de lucht goed zien dat de delta op dit moment erg droog is. We zien veel olifanten en impala’s. Ook zien we een paar giraffen en een paar kuddes buffels die grote stofwolken produceren. Dennis ziet ook nog een groep zebra’s maar die kan ik vanaf de andere kant van het vliegtuigje niet zien.

Weer terug op de camping is ons kamp vrijwel uitgestorven. Iedereen is bij het zwembad te vinden, wij gaan daar ook maar even een kijkje nemen dan kunnen onze batterijen ook even opladen aan de bar. We drinken een lekker glas wijn / rum-cola en gaan om half acht terug om te eten. Rondom het kampvuur genieten we van jacked potatos, beefstew en gestoofde groenten. Het eten smaakt heerlijk!
Na het eten drinken we nog een wijntje aan de bar om onze laatst pulas op te maken en daarna zoeken we onze tent op om te gaan slapen.

Dennis & Lilian | woensdag 1 juni 2005 | 22:41 uur
Categorie: Botswana, Reisverslag
Geen reacties »

Dit is een van de meest bijzondere natuurgebieden ter wereld. Het enorme moerasgebied wordt gevoed door de Okavango, een 1600 km lange rivier die ontspringt in het hoogland van Angola, zuidwaarts stroomt door de Namibische Caprivi Strip en uitmondt in de Kalahari-woestijn. De Okavango gedraagt zich tot in het uiterste noorden van Botswana als een normale tropische rivier. Maar dan stuit zij op een zogenoemde panhandle (pannensteel) en vertakt in tal van stromen. De hierdoor gevormde binnenlanddelta (15.000 km² ) is de grootste ter wereld en bestaat uit een systeem van rivierarmen en stroompjes, beboste eilanden, riet -, lelie- en papyrusvelden, grasvlakten en savanne. Redenen voor de vertakking zijn het egale oppervlak, de zanderige ondergrond en het geringe verval van slechts 16 meter over de laatste 200 km. Het zeer lage verhang van slechts 8 cm per km maakt dat het water zeer langzaam door de delta stroomt. Het water doet er een halfjaar over om vanuit Angola naar de zuidelijkste punt van de delta bij Maun te komen. Dit heeft tot gevolg dat het zuidelijk deel van de Okavango Delta de enige plaats in zuidelijk Afrika is met een omgekeerd seizoen: juist in de droge tijd is de delta op z’n natst. In de regentijd trekken onder meer zebra’s, gnoes, buffels en olifanten weg van de delta, omdat er dan in gebieden buiten de delta, waaronder de Kalahari, veel voedsel is te vinden. In de droge tijd trekken de dieren de delta binnen, waar het stijgende water voor een uitbundige plantengroei heeft gezorgd. De meer dan 1000 eilanden in de delta variëren in grootte van slechts enkele vierkante meters tot het grootste, Chief Island dat 100 bij 15 km. De meeste eilanden zijn begroeid met bomen, waaronder vooral mokolwanepalm, mopane, vijg, regenboom, baobab en verschillende soorten acacia’s.

De dierenwereld in de delta is overweldigend. De moerasbevolking bestaat uit nijlpaarden, krokodillen, slangen, schildpadden, hagedissen, vissen en talrijke soorten insecten. Zeldzame antilopen zijn litschi-waterbok en sitatoenga. Andere water minnende dieren zijn olifant, rietbok, waterbok, buffel, knobbelzwijn, baviaan en groene meerkat. Op de drogere stukken worden giraffe, zebra en antilopen zoals gnoe, koedoe, sassaby, hartebeest en impala aangetroffen. De neushoorn, door stropers in de jaren zestig reeds uitgeroeid, is een van de weinige ontbrekende dieren in de delta. Het hele spectrum van grote jagers (leeuw, gevlekte hyena, wilde hond, luipaard en jachtluipaard) is er wel. De Okavango Delta is verder een walhalla voor vogelaars. Onder de 400 hier voorkomende soorten bevinden zich uiteraard nogal wat watervogels. De soortenrijkdom is het grootst van oktober tot en met februari. De beste plaatsen om vogels te zien, liggen rond de panhandle en in het noordoostelijk deel van Moremi. Vogelliefhebbers hebben meestal een lange verlanglijst, waarop bijzondere vogels voorkomen.

Het is opvallend dat zo’n vruchtbaar gebied als de Okavango Delta door de lokale bevolking nooit is gebruikt als weidegrond voor vee. De reden hiervoor is de aanwezigheid van de tseetseevlieg, die veeziekte veroorzaakt. In de jaren veertig van deze eeuw was er sprake van een plaag, die men trachtte te bestrijden door het afschieten van grote hoeveelheden wild en het platbranden van bosgebieden in de delta. Later werd de vlieg met chemische middelen bestreden. Tegenwoordig vormt de tseetseevlieg hoegenaamd geen gevaar meer voor de volksgezondheid. Slaapziekte is goed te behandelen. In het zuidelijk deel van de Okavango Delta leven de Yei. Oorspronkelijk leefden zij in het gebied van de panhandle, maar zij werden daar door de Mbukushu verdreven. De Yei, die zich per mokoro (uit boomstam gehakte kano) door de delta bewegen, leven grotendeels van vissen en jagen.

Dennis & Lilian | woensdag 1 juni 2005 | 22:47 uur
Categorie: Botswana, Informatie
Geen reacties »