Dennis & Lilian reizen door Afrika

De Victoria Falls zijn een symbool voor het gehele Afrikaanse continent. Over een breedte van 1700 meter stort de Zambezi zich in een 108 meter diepe kloof. De hoeveelheid water die de Zambezi aanvoert verschilt per seizoen. In november wordt er 320 m³ water per seconde verplaatst. Dit loopt in april op tot wel 9200 m³ per seconde. De waterdamp (spray) bereikt gemakkelijk een hoogte van ruim 50 meter en is vanaf grote afstand te zien en kan een bezoeker drijfnat maken. Vanaf de Livingstonebrug tussen Zambia en Zimbabwe heb je en schitterend uitzicht op de waterval en op de 111 meter lager gelegen Boiling Pot. Als de rivier rustiger is beginnen hier de rafters maar nu was er geen raft te zien.

Dennis & Lilian | vrijdag 27 mei 2005 | 21:30 uur
Categorie: Informatie, Zambia
Geen reacties »

Dag 4: Zaterdag 28 mei 2005

De wekker gaat om 6 uur en om kwart over zes hebben we voldoende moed verzameld om onder de dekens vandaan te komen. Tegen 7 uur zitten we aan het ontbijt en om 8 uur vertrekken we voor de 2e keer naar de Victoria Watervallen. Spike (onze truck) kan ons niet bij de ingang afzetten omdat ze met de weg bezig zijn. Voor ons maakt dat niets uit want wij gaan vandaag naar de Livingstonebrug die de spoor/autoverbinding vormt tussen Zambia en Zimbabwe. Lesley spreekt met ons af dat hij ons kwart voor elf weer op de zelfde plaats komt oppikken. Zelf gaat hij tussendoor boodschappen doen en de familie Venema ophalen die niet mee is gegaan naar de watervallen.

Wij lopen naar de brug. Om bij de brug te komen moeten we eerst langs de douane. We krijgen een bonnetje waar op staat dat we met 8 personen zijn en een stempel. Dan kunnen we doorlopen naar de brug waar we een fantastisch uitzicht hebben op de waterval. Er is ook een bungeejumpplaats op de brug maar we kunnen niet blijven wachten totdat er iemand gaat springen omdat we op tijd terug moeten zijn. Halverwege de brug is de formele grens tussen Zambia en Zimbabwe. We zijn nu dus ook in Zimbabwe geweest, maar daarvan hebben we geen stempel in ons paspoort. Om terug te komen moeten we weer langs de douane waar we opnieuw een stempel op het bonnetje krijgen. Bij de souvenirkraampjes maken we onze laatste kwacha’s op. We kopen er een verliefd giraffenpaartje van.

Vanaf de watervallen rijden we over een slechte asfaltweg naar de grens van Zambia. Hier krijgen we een exit-stempel in ons paspoort en kunnen we gebruik maken van het toilet (dat heel smerig is). Daarna varen we met de veerboot de Zambezi over om ons aan de overkant te melden bij de grenspost van Botswana. Hier krijgen we weer een paar nieuwe stempels in het paspoort en moeten we door een voetenbadje met ontsmettingsmiddel lopen i.v.m. MKZ-gevaar. Bij de grensposten en het wachten op de veerboot hebben we wat tijd verloren dus we rijden snel door naar de camping (Chobe Safari Lodge) waar we les krijgen in het tent opzetten. Het zijn mooie ruime tenten die gemakkelijk op te zetten zijn.  De slaapmatjes die op het dak van de truck in een grote kist meereizen zijn ca. 5 cm dik of dun … ’t is maar hoe je het bekijkt.Ondertussen heeft Lesley de lunch voorbereid. Hij noemt het een eenvoudige lunch maar wij vinden hem best uitgebreid. De lunch bestaat uit brood, kaas, worst, tomaat, uienringen, sla etc. Na de late lunch rijden we snel terug naar Kasane waar we Botswaanse Pulan halen en bij de Spar wat inkopen doen.

We gaan snel terug naar de camping om daar met een boot een gamecruise over de Chobe-rivier te doen. Deze rivier vormt hier de grens tussen Botswana en Angola. Vanaf de boot zien we veel dieren die we ook van dichtbij kunnen fotograferen. We zien o.a. olifanten, nijlpaarden, krokodillen en veel vogels zoals de Afrikaanse visarend, ganzen, ooievaars, witte reigers, ijsvogeltjes. Er zwommen zelfs een paar nijlpaarden vlak langs de boot en we zien ook een stel parende olifanten. In het water van de rivier drijft ook een dode olifant. Volgens onze gids is deze olifant slechts een paar dagen geleden gestorven, hij vermoedt dat het door ouderdom is gekomen.

Bij terugkomst op de camping is Lesley al bezig om een heerlijke spaghetti Bolognese klaar te maken. Die hebben we gezellig rondom het kampvuur opgegeten. Na het eten merken we dat één van de cijferslotjes van onze rugzakken niet meer open wil. Waarschijnlijk is hij per ongeluk op een andere cijfercode komen te staan. Gelukkig hebben Lesley en Thabani in hun gereedschapskist een grote nijptang waarmee Dennis het slotje gelukkig kan openknippen. Na deze kleine crisis nemen we een heerlijke hete douche en gaan we nog even gezellig rondom het kampvuur zitten kletsen terwijl ik ondertussen mijn dagboekje een beetje bijwerk.

Op de camping lopen wrattenzwijntjes rond maar ook de zebramangoeste leeft er met een vrij grote groep.

Dennis & Lilian | zaterdag 28 mei 2005 | 20:13 uur
Categorie: Botswana, Reisverslag, Zambia
1 Reactie »

Dag 5: Zondag 29 mei 2005

We mogen vandaag weer lekker op tijd opstaan. Om half zes gaat onze wekker maar we waren al eerder wakker omdat er een kudde nijlpaarden achter onze tent stond te loeien. Het geluid dat ze maken is een kruising tussen het geloei van koeien en het gehinnik van een paard. We gaan snel onze tassen inpakken en de tent afbreken want vandaag hebben we corvee, dus na het ontbijt moeten we voor de afwas zorgen en hebben we dus geen tijd meer om in te pakken.

We vertrekken rond 7 uur voor een lange trip van Kasane via Nata naar Maun. Onderweg zien we nog wat wild, o.a. struisvogels, olifanten en de zeldzame roanantilopes. In Nata stoppen we bij een benzinepomp waar we GSM-bereik hebben. We bellen even naar Borne om pa te feliciteren met zijn verjaardag. Ze vinden het heel leuk dat we even hebben gebeld en volgen onze reiservaringen via de mailtjes die Djoser stuurt. We doen ook een paar kleine inkopen bij het shopje van de benzinepomp en rijden daarna weer door richting Maun.

Tussen de middag stoppen we langs de weg bij een picknickplaats onder een grote Baobab-boom. Lesley heeft een heerlijke rijstsalade klaargemaakt en wij helpen hem om de rest van de lunchspullen klaar te zetten. Dat hoort erbij als je corvee hebt.

Tegen vier uur komen we aan in Maun. Omdat het zondag is zijn de winkels gesloten dus rijden we door naar de camping (Sitatunga) waar we nadat we de afwas van de lunch hebben gedaan onze tent opzetten en een lekkere hete douche nemen. De boiler voor het hete water is helemaal in stijl. Het water wordt door een houtvuurtje onder een groot ijzeren vat verwarmd. Na het douchen pakken we onze dagrugzakjes in voor de trip door de Okavangodelta om daarna in de bar een wijntje te drinken en onze batterijen op te laden.

Het diner van vanavond bestaat uit gepofte aardappels, braadworst en een lekkere salade. Na het eten doen we de afwas waarna we in de bar nog een wijntje drinken. Terug in het kamp roken we nog een sigaartje bij het kampvuur waarna we lekker in ons bedje kruipen.

Dennis & Lilian | zondag 29 mei 2005 | 22:57 uur
Categorie: Botswana, Reisverslag
Geen reacties »

Zonder twijfel het meest spectaculaire stuk flora dat Afrika heeft te bieden, is de baobab. In Afrika komen zes soorten van deze boom voor: één op het vaste land en de overige 5 varianten op Madagaskar. Het opmerkelijke aan deze enorme bomen is niet zozeer de hoogte van max. 25 meter als wel de enorm dikke stam die een omtrek tot 45 meter kan bereiken. De takken steken volgens een grillig patroon in de lucht. Omdat de baobab het grootste gedeelte van het jaar geen blad draagt lijkt het wel of de boom op z’n kop staat, met de wortels de lucht in. De Bushmen geloven dat de bomen vanuit het paradijs op aarde worden gegooid waarbij ze met een kruin in de aarde boren.
Baobabs kunnen erg oud worden. Sommige experts houden het op 1000 jaar andere zeggen dat ze wel 4000 jaar oud kunnen worden. De baobab is het grootste deel van het jaar kaal en draagt alleen in de regentijd blad en vruchten. het hout is sponzig en nat en daardoor zowel ongeschikt voor brandhout als voor constructiehout. In 1916 werd op Madagaskar eindelijk een nuttige toepassing van het hout gevonden als grondstof voor de papierindustrie. Het succes was zo groot dat de baobab met uitroeiing werd bedreigd.

Voor dieren is de baobab van groot belang. Bavianen en meerkatten zijn dol op haar vruchten (vandaar dat de boom ook wel apenbroodboom wordt genoemd) en veel dieren brengen in de bomen de nacht (of nachtdieren de dag) door. Bijzondere bewoners van de baobab zijn de Ethiopische geelsnaveltok en de roodsnaveltok. Van deze neushoornvogels wordt het vrouwtje in een holte in de baobab met nest en al ingemetseld door een wand van modder en uitwerpselen. Het mannetje haalt voedsel en voedt het vrouwtje en de jongen door een kleine opening. Zodra de jongen kunnen vliegen, wordt de wand opengebroken.
In perioden van droogte slaan olifanten de bast van de baobab open met een slagtanden om het vochtige hout te eten. De babobabs weten dit soort aanslagen meestel te overleven maar lopen hierdoor wel hun vreemde vervormingen op.

Dennis & Lilian | zondag 29 mei 2005 | 23:15 uur
Categorie: Informatie
Geen reacties »