Dennis & Lilian reizen door Afrika

Frankfurt – Johannesburg – Livingstone

Dag 2: Donderdag 26 mei 2005

We hebben nog best een aantal uurtjes geslapen vannacht. Alleen wel jammer dat ze ons vanwege de turbulentie wakker moesten maken voor een riemencontrole.
Rond 6 uur begint de lucht rood te kleuren en komt de zon op. Al snel volgt het ontbijt. De crêpe met groenten die er als warme hap bij zit smaakt voor geen meter maar dat heb je wel vaker met “vliegtuigvoer”.

Aangekomen in Johannesburg moeten we eerst door de douane om een visumsticker en een stempel in ons paspoort te halen. Daarna kunnen we bij de balie van Nation Wide onze tickets voor het laatste stukje ophalen. We hebben op de luchthaven gelijk maar even wat Zuid-Afrikaanse Rands gepind. Makkelijk om even onze drinkwatervoorraad aan te vullen en een kop cappucino te betalen. En natuurlijk ook makkelijk voor als we straks aan het eind van de trip weer terugkomen in Zuid-Afrika.

johannesburg.jpg

Een uurtje later checken we in voor de vlucht naar Livingstone. We moeten weer langs de douane om een uitreisstempel in het paspoort te halen. In het vliegtuig zitten we helemaal achterin waar we lekker veel beenruimte hebben. Afrika is echt mooi vanuit de lucht. Het landschap is heel anders dan bij ons in Europa.

In Livingstone landen we op een klein vliegveld waar lange rijen staan voor de douane. We moeten doorgeven waar we in Zambia zullen verblijven en zuigen ter plekke de naam van een camping uit onze duim. We krijgen er weer een nieuwe stempel bij in ons paspoort en kunnen onze bagage ophalen die er erg snel is.

Zowel binnen als buiten kunnen we niemand van de reisorganisatie vinden. Er staat ook nergens een grote gele truck op het parkeerterrein. We wachten geduldig en bellen ondertussen even naar huis om te melden dat we veilig zijn aangekomen. Na 10 á 15 minuten komt er een grote gele safaritruck het terrein op rijden. Thabani onze chauffeur stelt zich netjes voor en laat zien waar we onze bagage kwijt kunnen.

livingstone-airport.jpg

Het is ongeveer 20 minuutjes rijden naar Zambezi Waterfront Lodge waar we de eerste twee nachten zullen verblijven. De campsite ligt direct aan de oever van de Zambezi. Het is rond 2 uur als we daar aankomen. We zijn nu dus bijna 24 uur onderweg. We hoeven vandaag nog niet zelf onze tenten op te zetten. Verspreid over de camping staan namelijk al tenten op een vlonder voor ons klaar. In elke tent staan twee bedden en een nachtkastje met een lampje erop. Wij krijgen tent “Duiker” toegewezen. Als souvenir hebben we de sleutel van de tent per ongeluk meegenomen. Ik hoop dat ze reservesleutels hebben maar dat zal wel want de bedden werden netjes voor ons opgemaakt.

’s Middags krijgen we een videopresentatie te zien van de activiteiten die we hier in de omgeving kunnen doen. We willen de tocht op de rug van een olifant boeken maar deze is helaas al helemaal volgeboekt voor de volgende dag. De jongen die de trips boekt probeert nog wel of het mogelijk is om de trip in Zimbabwe te doen maar dat wordt allemaal erg prijzig en ingewikkeld i.v.m. de visa die we daar weer voor nodig hebben. We besluiten om als alternatief een gamedrive te boeken voor de volgende ochtend. We moeten morgenochtend om 7 uur klaar staan bij de receptie waar we worden opgehaald.

zambezi-camping.jpg

Vervolgens gaan we naar het terras aan de Zambezi gezeten waar we een paar biertjes drinken en een flinke T-bonesteak naar binnen werken. We zijn moe en kruipen vroeg (19.00 uur) in bed. We hebben vandaag ook ons eerste “wild” gespot. Er zaten wat bavianen in de bomen en er kwam een krokodil voorbij zwemmen. We hebben er alleen nog geen foto’s van gemaakt vandaag.

Livingstone – Game drive & Victoria Watervallen

Dag 3: Vrijdag 27 mei 2005

We hebben vannacht redelijk geslapen. Tegen de ochtend werd het wel een beetje fris en had ik het best wel koud onder mijn deken. Snel een fleecetrui eroverheen gelegd en nog snel even omgedraaid. We moeten vroeg opstaan (kwart voor zes) maar daar hebben we totaal geen moeite mee omdat we gisteren lekker op tijd naar bed zijn gegaan. Om 6 uur sta ik bij de douches. Helaas willen ze niet warm worden … of heb ik te weinig geduld gehad, want het water bij de wastafel wordt wel warm en later zelfs erg heet.

Om 7 uur staan we klaar bij de receptie. We worden opgehaald met een jeep en rijden naar het Mosi-oa-Tunya National Park dat zo goed als naast de camping ligt. De safari begint rustig. We zijn enkele parelhoenders (helmeted guineafowl) een wrattenzwijn (warthog) en een groep impala’s tegengekomen.
Even later zien we ook bavianen (baboons) en groene meerkatten (velvet monkey’s). Na een half uur spotten we de eerste giraffen. Wat een mooie dieren zijn dat. Als ze lopen lijkt het net alsof alles in slowmotion gaat. Vervolgens zien we een groep gnoes (wildebeesten) en een kudde waterbuffels.

witte-neushoorn.jpg

Na lang zoeken zien we ook een groepje olifanten in de bosjes staan. Ook zien we een gier en enkele ijsvogeltjes (die te snel waren om te fotograferen). Onze dag kan helemaal niet meer stuk als we lopend met een ranger op zoek gaan naar een koppeltje witte neushoorns. We kunnen ze tot op een paar meter naderen. Het is echt helemaal geweldig om ze van zo dicht bij te zien. Maar het is ook wel een beetje eng om met mijn rug naar de neushoorn op mijn hurken te gaan zitten voor de foto. Achter mij hoor ik de neushoorn al grazende steeds dichter bij komen. Ik houd Dennis en de ranger goed in de gaten zodat ik kan opspringen als het nodig is.
Dit zijn de laatste twee witte neushoorns van Zambia. Ze proberen om het paar kleintjes te laten krijgen zodat de populatie weer uitgebreid kan worden. Later weer terug in de jeep zien we de neushoorns nog een keer terwijl ze vlak voor ons de weg oversteken.

3olifanten.jpg

Vlak daarna worden we getrakteerd op een groepje van 3 Afrikaanse olifanten (mannetjes) die midden op de weg staan en totaal niet van plan zijn om aan de kant te gaan. Sterker nog … wij moeten zelf achteruit om de olifanten de ruimte te geven. En als er een paar van zulke grote dieren recht voor je staan wil je ook wel zorgen dat je aan de kant gaat.
De gamedrive zou eigenlijk 2 uurtjes duren maar uiteindelijk zijn we pas na 4 uur weer terug op de camping. Daar is de ontbijtboel eigenlijk al afgeruimd maar voor ons worden toch nog 6 Engelse ontbijtjes klaargemaakt inclusief roerei, bacon en witte bonen in tomatensaus. Dat is dus meteen een stevige lunch.

Na een frisse duik in het zwembad gaan we met een groepje met twee taxi’s naar de Victoria Watervallen. We zien aan het begin een van het pad een kraampje waar we poncho’s kunnen huren maar lopen er voorbij omdat we denken dat we die niet nodig zullen hebben. Als we het pad verder volgen en in de richting van de loopbrug komen zien we dat het toch verstandig is om even terug te lopen en een paar poncho’s te huren. We zien er supercharmant uit in de poncho’s maar we zijn blij dat we ze aan hebben. Terwijl we over de loopbrug lopen lijkt het wel of we een stortdouche over ons heen krijgen.

victoriafalls.jpg

De watervallen zijn groot, breed en zeer indrukwekkend. Het water van de Zambezi staat nu ongeveer op z’n hoogst dus er komt heel veel water naar beneden en er hangt dan ook een flinke wolk “spray” om de watervallen heen. We hebben afgesproken dat de taxi’s ons om 4 uur weer ophalen dus besluiten we om vandaag niet meer naar de spoor/verkeersbrug te lopen, dat doen we morgen wel.
Bij de souvenirverkopers kopen we ons eerste olifantje (uit Zambia) voor Judith.

zonsondergang-zambezi.jpg

Weer terug op de camping drinken we wat op het terras waarna we gaan eten. Om zeven uur komt Lesley onze gids om kennis met ons te maken en een briefing te doen over de reis die we gaan maken. Morgen mogen we weer op tijd opstaan want vanaf 7 uur staat het ontbijt voor ons klaar.

We halen aan de bar nog wat te drinken en chips voor morgen en gaan daarna naar onze tent om de tassen in te pakken voor de trip. Om 21.00 uur kruipen we lekker in bed want morgen gaat de wekker weer om zes uur.

De Victoria Falls

victoriafalls-steen.jpg

De Victoria Falls zijn een symbool voor het gehele Afrikaanse continent. Over een breedte van 1700 meter stort de Zambezi zich in een 108 meter diepe kloof. De hoeveelheid water die de Zambezi aanvoert verschilt per seizoen. In november wordt er 320 m³ water per seconde verplaatst. Dit loopt in april op tot wel 9200 m³ per seconde. De waterdamp (spray) bereikt gemakkelijk een hoogte van ruim 50 meter en is vanaf grote afstand te zien en kan een bezoeker drijfnat maken. Vanaf de Livingstonebrug tussen Zambia en Zimbabwe heb je en schitterend uitzicht op de waterval en op de 111 meter lager gelegen Boiling Pot. Als de rivier rustiger is beginnen hier de rafters maar nu was er geen raft te zien.

Livingstone – Victoria Watervallen – Kasane (ca. 70 km)

Dag 4: Zaterdag 28 mei 2005

De wekker gaat om 6 uur en om kwart over zes hebben we voldoende moed verzameld om onder de dekens vandaan te komen. Tegen 7 uur zitten we aan het ontbijt en om 8 uur vertrekken we voor de 2e keer naar de Victoria Watervallen. Spike (onze truck) kan ons niet bij de ingang afzetten omdat ze met de weg bezig zijn. Voor ons maakt dat niets uit want wij gaan vandaag naar de Livingstonebrug die de spoor/autoverbinding vormt tussen Zambia en Zimbabwe. Lesley spreekt met ons af dat hij ons kwart voor elf weer op de zelfde plaats komt oppikken. Zelf gaat hij tussendoor boodschappen doen en de familie Venema ophalen die niet mee is gegaan naar de watervallen.

entering-zimbabwe.jpg

Wij lopen naar de brug. Om bij de brug te komen moeten we eerst langs de douane. We krijgen een bonnetje waar op staat dat we met 8 personen zijn en een stempel. Dan kunnen we doorlopen naar de brug waar we een fantastisch uitzicht hebben op de waterval. Er is ook een bungeejumpplaats op de brug maar we kunnen niet blijven wachten totdat er iemand gaat springen omdat we op tijd terug moeten zijn. Halverwege de brug is de formele grens tussen Zambia en Zimbabwe. We zijn nu dus ook in Zimbabwe geweest, maar daarvan hebben we geen stempel in ons paspoort. Om terug te komen moeten we weer langs de douane waar we opnieuw een stempel op het bonnetje krijgen. Bij de souvenirkraampjes maken we onze laatste kwacha’s op. We kopen er een verliefd giraffenpaartje van.

veerboot-zambezi.jpg

Vanaf de watervallen rijden we over een slechte asfaltweg naar de grens van Zambia. Hier krijgen we een exit-stempel in ons paspoort en kunnen we gebruik maken van het toilet (dat heel smerig is). Daarna varen we met de veerboot de Zambezi over om ons aan de overkant te melden bij de grenspost van Botswana. Hier krijgen we weer een paar nieuwe stempels in het paspoort en moeten we door een voetenbadje met ontsmettingsmiddel lopen i.v.m. MKZ-gevaar. Bij de grensposten en het wachten op de veerboot hebben we wat tijd verloren dus we rijden snel door naar de camping (Chobe Safari Lodge) waar we les krijgen in het tent opzetten. Het zijn mooie ruime tenten die gemakkelijk op te zetten zijn.  De slaapmatjes die op het dak van de truck in een grote kist meereizen zijn ca. 5 cm dik of dun … ’t is maar hoe je het bekijkt.Ondertussen heeft Lesley de lunch voorbereid. Hij noemt het een eenvoudige lunch maar wij vinden hem best uitgebreid. De lunch bestaat uit brood, kaas, worst, tomaat, uienringen, sla etc. Na de late lunch rijden we snel terug naar Kasane waar we Botswaanse Pulan halen en bij de Spar wat inkopen doen.

nijlpaarden.jpg

We gaan snel terug naar de camping om daar met een boot een gamecruise over de Chobe-rivier te doen. Deze rivier vormt hier de grens tussen Botswana en Angola. Vanaf de boot zien we veel dieren die we ook van dichtbij kunnen fotograferen. We zien o.a. olifanten, nijlpaarden, krokodillen en veel vogels zoals de Afrikaanse visarend, ganzen, ooievaars, witte reigers, ijsvogeltjes. Er zwommen zelfs een paar nijlpaarden vlak langs de boot en we zien ook een stel parende olifanten. In het water van de rivier drijft ook een dode olifant. Volgens onze gids is deze olifant slechts een paar dagen geleden gestorven, hij vermoedt dat het door ouderdom is gekomen.

parende-olifanten.jpg

Bij terugkomst op de camping is Lesley al bezig om een heerlijke spaghetti Bolognese klaar te maken. Die hebben we gezellig rondom het kampvuur opgegeten. Na het eten merken we dat één van de cijferslotjes van onze rugzakken niet meer open wil. Waarschijnlijk is hij per ongeluk op een andere cijfercode komen te staan. Gelukkig hebben Lesley en Thabani in hun gereedschapskist een grote nijptang waarmee Dennis het slotje gelukkig kan openknippen. Na deze kleine crisis nemen we een heerlijke hete douche en gaan we nog even gezellig rondom het kampvuur zitten kletsen terwijl ik ondertussen mijn dagboekje een beetje bijwerk.

Op de camping lopen wrattenzwijntjes rond maar ook de zebramangoeste leeft er met een vrij grote groep.