Dit is een van de meest bijzondere natuurgebieden ter wereld. Het enorme moerasgebied wordt gevoed door de Okavango, een 1600 km lange rivier die ontspringt in het hoogland van Angola, zuidwaarts stroomt door de Namibische Caprivi Strip en uitmondt in de Kalahari-woestijn. De Okavango gedraagt zich tot in het uiterste noorden van Botswana als een normale tropische rivier. Maar dan stuit zij op een zogenoemde panhandle (pannensteel) en vertakt in tal van stromen. De hierdoor gevormde binnenlanddelta (15.000 km² ) is de grootste ter wereld en bestaat uit een systeem van rivierarmen en stroompjes, beboste eilanden, riet -, lelie- en papyrusvelden, grasvlakten en savanne. Redenen voor de vertakking zijn het egale oppervlak, de zanderige ondergrond en het geringe verval van slechts 16 meter over de laatste 200 km. Het zeer lage verhang van slechts 8 cm per km maakt dat het water zeer langzaam door de delta stroomt. Het water doet er een halfjaar over om vanuit Angola naar de zuidelijkste punt van de delta bij Maun te komen. Dit heeft tot gevolg dat het zuidelijk deel van de Okavango Delta de enige plaats in zuidelijk Afrika is met een omgekeerd seizoen: juist in de droge tijd is de delta op z’n natst. In de regentijd trekken onder meer zebra’s, gnoes, buffels en olifanten weg van de delta, omdat er dan in gebieden buiten de delta, waaronder de Kalahari, veel voedsel is te vinden. In de droge tijd trekken de dieren de delta binnen, waar het stijgende water voor een uitbundige plantengroei heeft gezorgd. De meer dan 1000 eilanden in de delta variëren in grootte van slechts enkele vierkante meters tot het grootste, Chief Island dat 100 bij 15 km. De meeste eilanden zijn begroeid met bomen, waaronder vooral mokolwanepalm, mopane, vijg, regenboom, baobab en verschillende soorten acacia’s.
De dierenwereld in de delta is overweldigend. De moerasbevolking bestaat uit nijlpaarden, krokodillen, slangen, schildpadden, hagedissen, vissen en talrijke soorten insecten. Zeldzame antilopen zijn litschi-waterbok en sitatoenga. Andere water minnende dieren zijn olifant, rietbok, waterbok, buffel, knobbelzwijn, baviaan en groene meerkat. Op de drogere stukken worden giraffe, zebra en antilopen zoals gnoe, koedoe, sassaby, hartebeest en impala aangetroffen. De neushoorn, door stropers in de jaren zestig reeds uitgeroeid, is een van de weinige ontbrekende dieren in de delta. Het hele spectrum van grote jagers (leeuw, gevlekte hyena, wilde hond, luipaard en jachtluipaard) is er wel. De Okavango Delta is verder een walhalla voor vogelaars. Onder de 400 hier voorkomende soorten bevinden zich uiteraard nogal wat watervogels. De soortenrijkdom is het grootst van oktober tot en met februari. De beste plaatsen om vogels te zien, liggen rond de panhandle en in het noordoostelijk deel van Moremi. Vogelliefhebbers hebben meestal een lange verlanglijst, waarop bijzondere vogels voorkomen.
Het is opvallend dat zo’n vruchtbaar gebied als de Okavango Delta door de lokale bevolking nooit is gebruikt als weidegrond voor vee. De reden hiervoor is de aanwezigheid van de tseetseevlieg, die veeziekte veroorzaakt. In de jaren veertig van deze eeuw was er sprake van een plaag, die men trachtte te bestrijden door het afschieten van grote hoeveelheden wild en het platbranden van bosgebieden in de delta. Later werd de vlieg met chemische middelen bestreden. Tegenwoordig vormt de tseetseevlieg hoegenaamd geen gevaar meer voor de volksgezondheid. Slaapziekte is goed te behandelen. In het zuidelijk deel van de Okavango Delta leven de Yei. Oorspronkelijk leefden zij in het gebied van de panhandle, maar zij werden daar door de Mbukushu verdreven. De Yei, die zich per mokoro (uit boomstam gehakte kano) door de delta bewegen, leven grotendeels van vissen en jagen.
Dennis & Lilian | woensdag 1 juni 2005 | 22:47 uur
Categorie: Botswana, Informatie
Geen reacties »
