Dennis & Lilian reizen door Afrika

Welkom!

Welkom op onze Afrika-website!

Op deze site kun je allerlei informatie vinden over de reis die wij in 2005 hebben gemaakt door het zuidwestelijke deel van het Afrikaanse continent.

Blader lekker door het weblog om ons reisverslag en diverse extra informatie te lezen. Je kunt ook de diverse categorieën aanklikken om alleen de informatie uit die categorie te lezen.

Verder vind je aan de linkerzijde onder het kopje Pagina’s nog diverse speciale pagina’s waaronder een pagina waarop de videofilm van onze reis is te zien en een pagina met een fotoalbum. Ook een kort verhaaltje over onszelf en meer informatie over de route en het programma kun je hier vinden. Via de pagina “De dieren” kom je bij de informatiepagina’s met meer informatie over alle dieren die wij gezien hebben.

De allerlaatste pagina is het Gastenboek. We zouden het leuk vinden als je een berichtje achterlaat in ons gastenboek en laat weten wat je van deze website vindt.

Dennis & Lilian

De Victoria Falls

victoriafalls-steen.jpg

De Victoria Falls zijn een symbool voor het gehele Afrikaanse continent. Over een breedte van 1700 meter stort de Zambezi zich in een 108 meter diepe kloof. De hoeveelheid water die de Zambezi aanvoert verschilt per seizoen. In november wordt er 320 m³ water per seconde verplaatst. Dit loopt in april op tot wel 9200 m³ per seconde. De waterdamp (spray) bereikt gemakkelijk een hoogte van ruim 50 meter en is vanaf grote afstand te zien en kan een bezoeker drijfnat maken. Vanaf de Livingstonebrug tussen Zambia en Zimbabwe heb je en schitterend uitzicht op de waterval en op de 111 meter lager gelegen Boiling Pot. Als de rivier rustiger is beginnen hier de rafters maar nu was er geen raft te zien.

De Baobab

Zonder twijfel het meest spectaculaire stuk flora dat Afrika heeft te bieden, is de baobab. In Afrika komen zes soorten van deze boom voor: één op het vaste land en de overige 5 varianten op Madagaskar. Het opmerkelijke aan deze enorme bomen is niet zozeer de hoogte van max. 25 meter als wel de enorm dikke stam die een omtrek tot 45 meter kan bereiken. De takken steken volgens een grillig patroon in de lucht. Omdat de baobab het grootste gedeelte van het jaar geen blad draagt lijkt het wel of de boom op z’n kop staat, met de wortels de lucht in. De Bushmen geloven dat de bomen vanuit het paradijs op aarde worden gegooid waarbij ze met een kruin in de aarde boren.
Baobabs kunnen erg oud worden. Sommige experts houden het op 1000 jaar andere zeggen dat ze wel 4000 jaar oud kunnen worden. De baobab is het grootste deel van het jaar kaal en draagt alleen in de regentijd blad en vruchten. het hout is sponzig en nat en daardoor zowel ongeschikt voor brandhout als voor constructiehout. In 1916 werd op Madagaskar eindelijk een nuttige toepassing van het hout gevonden als grondstof voor de papierindustrie. Het succes was zo groot dat de baobab met uitroeiing werd bedreigd.

baobab.jpg

Voor dieren is de baobab van groot belang. Bavianen en meerkatten zijn dol op haar vruchten (vandaar dat de boom ook wel apenbroodboom wordt genoemd) en veel dieren brengen in de bomen de nacht (of nachtdieren de dag) door. Bijzondere bewoners van de baobab zijn de Ethiopische geelsnaveltok en de roodsnaveltok. Van deze neushoornvogels wordt het vrouwtje in een holte in de baobab met nest en al ingemetseld door een wand van modder en uitwerpselen. Het mannetje haalt voedsel en voedt het vrouwtje en de jongen door een kleine opening. Zodra de jongen kunnen vliegen, wordt de wand opengebroken.
In perioden van droogte slaan olifanten de bast van de baobab open met een slagtanden om het vochtige hout te eten. De babobabs weten dit soort aanslagen meestel te overleven maar lopen hierdoor wel hun vreemde vervormingen op.

De Okavangodelta

Dit is een van de meest bijzondere natuurgebieden ter wereld. Het enorme moerasgebied wordt gevoed door de Okavango, een 1600 km lange rivier die ontspringt in het hoogland van Angola, zuidwaarts stroomt door de Namibische Caprivi Strip en uitmondt in de Kalahari-woestijn. De Okavango gedraagt zich tot in het uiterste noorden van Botswana als een normale tropische rivier. Maar dan stuit zij op een zogenoemde panhandle (pannensteel) en vertakt in tal van stromen. De hierdoor gevormde binnenlanddelta (15.000 km² ) is de grootste ter wereld en bestaat uit een systeem van rivierarmen en stroompjes, beboste eilanden, riet -, lelie- en papyrusvelden, grasvlakten en savanne. Redenen voor de vertakking zijn het egale oppervlak, de zanderige ondergrond en het geringe verval van slechts 16 meter over de laatste 200 km. Het zeer lage verhang van slechts 8 cm per km maakt dat het water zeer langzaam door de delta stroomt. Het water doet er een halfjaar over om vanuit Angola naar de zuidelijkste punt van de delta bij Maun te komen. Dit heeft tot gevolg dat het zuidelijk deel van de Okavango Delta de enige plaats in zuidelijk Afrika is met een omgekeerd seizoen: juist in de droge tijd is de delta op z’n natst. In de regentijd trekken onder meer zebra’s, gnoes, buffels en olifanten weg van de delta, omdat er dan in gebieden buiten de delta, waaronder de Kalahari, veel voedsel is te vinden. In de droge tijd trekken de dieren de delta binnen, waar het stijgende water voor een uitbundige plantengroei heeft gezorgd. De meer dan 1000 eilanden in de delta variëren in grootte van slechts enkele vierkante meters tot het grootste, Chief Island dat 100 bij 15 km. De meeste eilanden zijn begroeid met bomen, waaronder vooral mokolwanepalm, mopane, vijg, regenboom, baobab en verschillende soorten acacia’s.

 delta-vlucht.jpg

De dierenwereld in de delta is overweldigend. De moerasbevolking bestaat uit nijlpaarden, krokodillen, slangen, schildpadden, hagedissen, vissen en talrijke soorten insecten. Zeldzame antilopen zijn litschi-waterbok en sitatoenga. Andere water minnende dieren zijn olifant, rietbok, waterbok, buffel, knobbelzwijn, baviaan en groene meerkat. Op de drogere stukken worden giraffe, zebra en antilopen zoals gnoe, koedoe, sassaby, hartebeest en impala aangetroffen. De neushoorn, door stropers in de jaren zestig reeds uitgeroeid, is een van de weinige ontbrekende dieren in de delta. Het hele spectrum van grote jagers (leeuw, gevlekte hyena, wilde hond, luipaard en jachtluipaard) is er wel. De Okavango Delta is verder een walhalla voor vogelaars. Onder de 400 hier voorkomende soorten bevinden zich uiteraard nogal wat watervogels. De soortenrijkdom is het grootst van oktober tot en met februari. De beste plaatsen om vogels te zien, liggen rond de panhandle en in het noordoostelijk deel van Moremi. Vogelliefhebbers hebben meestal een lange verlanglijst, waarop bijzondere vogels voorkomen.

 delta-lucht.jpg

Het is opvallend dat zo’n vruchtbaar gebied als de Okavango Delta door de lokale bevolking nooit is gebruikt als weidegrond voor vee. De reden hiervoor is de aanwezigheid van de tseetseevlieg, die veeziekte veroorzaakt. In de jaren veertig van deze eeuw was er sprake van een plaag, die men trachtte te bestrijden door het afschieten van grote hoeveelheden wild en het platbranden van bosgebieden in de delta. Later werd de vlieg met chemische middelen bestreden. Tegenwoordig vormt de tseetseevlieg hoegenaamd geen gevaar meer voor de volksgezondheid. Slaapziekte is goed te behandelen. In het zuidelijk deel van de Okavango Delta leven de Yei. Oorspronkelijk leefden zij in het gebied van de panhandle, maar zij werden daar door de Mbukushu verdreven. De Yei, die zich per mokoro (uit boomstam gehakte kano) door de delta bewegen, leven grotendeels van vissen en jagen.