Maun – Rundu (ca. 670 km)
Dag 9: Donderdag 2 juni 2005
We staan om half zes op om onze tassen in te pakken en ons te wassen. Daarna breken we snel de tent af. We worden er steeds handiger in en hebben hem binnen 15 minuten netjes in de zak zitten met de stokken in de koker en alle bagage op de verzamelplek.
Na het ontbijt doen we de afwas want we zijn weer aan de beurt met corveeën.
Tot grote ergernis van Lesley kunnen we pas om 10 over 7 vertrekken (i.p.v. de geplande 7 uur). We passeren vandaag de grens naar Namibië en moeten ca. 670 km afleggen. De weg gaat niet alleen over asfalt maar vandaag maken we ook kennis met de zogenaamde dirtroad (zandwegen). Omdat de route op de kaart is ingetekend kunnen we onderweg mooi bijhouden waar we zijn. Om kwart voor twaalf komen we bij de grenspost van Botswana aan. Daar krijgen we weer een stempel dat we het land verlaten. Er volgt een klein stukje niemandsland waar we onze horloges alvast een uur terug zetten. In Namibië is het namelijk een uur vroeger dan in Europa en de rest van zuidelijk Afrika. Tegen 11 uur komen we bij de grenspost van Namibië waar we weer een visumstempel en een inreisstempel ontvangen. We vervolgen onze weg over een stuk zandweg. Bij een winkeltje in een klein dorpje stoppen we om onze laatste pula’s op te maken.
Even later stoppen we om te lunchen. Gelukkig zijn we weer op een verharde weg dus we hebben geen last van stofwolken van voorbijrijdend verkeer (dat is overigens niet veel, een paar auto’s per uur).
We maken een aardappelsalade van koude gekookte aardappelblokjes, boontjes en mais uit blik, mayonaise, peper en zout. Hij smaakt heerlijk.
Na de lunch rijden we door naar Rundu. Daar hebben we bij de bank ruim een kwartier nodig om onze US dollars in te wisselen voor Afrikaanse randen. Ze willen echt van alles weten, adres, telefoonnummer, emailadres en tig kopieën van ons paspoort. In Namibië wordt eigenlijk met Namibische Dollars betaald maar deze hebben de zelfde koers als Zuid Afrikaanse Randen en daar kun je in Namibië dus ook mee afrekenen. Alleen in Zuid Afrika kunnen we niet met Namibische Dollars terecht. Daarom wisselen we hier maar meteen randen.
We wachten nog iets meer dan een kwartier totdat Floor ook haar travelercheques heeft ingewisseld voor Afrikaanse Randen. Buiten zien we dat Spike inmiddels is verdwenen. We moeten flink zoeken om hem weer terug te vinden bij de Star Supermarkt. We doen snel een paar boodschappen en vertrekken om half vijf naar Nkwazy Lodge waar we rond 5 uur aankomen. Lesley heeft ons vooraf al verteld dat we hier de gelegenheid hebben om te upgraden naar een leuke lodge. Helaas zijn er maar 3 lodges beschikbaar terwijl bijna iedereen wel wil upgraden. Er wordt besloten dat Dirk lootjes trekt. Wij zijn de gelukkigen samen met Annemieke & Freerk en Alco & Marjolijn. We wassen eerst de lunchspullen af en gaan daarna naar onze lodge om daar samen te genieten van een warme douche. Ook reorganiseren we onze backpacks en doen we een klein wasje.
Vanavond eten we rijst met kip. Na het eten doen we de afwas en drinken we nog een kop koffie bij het kampvuur. Daarna gaan we naar onze lodge waar we alle batterijen opladen en nog even heerlijk genieten van de luxe met een sapje en een paar chippies. Mmm … soms is een beetje luxe in de bush toch wel erg lekker.